Deze versterkingsmethode wordt in deze gevallen soms gebruikt, wanneer de integriteit van dragende schakels is geschonden in een bepaald structureel systeem of wanneer het nodig is om de werkomstandigheden van de constructie of het systeem te verbeteren, zeker als er nieuwe werkomstandigheden zijn ontstaan of de belasting van het systeem is vergroot.
Het concept van hoe te versterken hangt van iedereen af. geval van bestaande voorwaarden, daarom moet bij het kiezen van de wapeningsmethode eerst het statische schema worden vastgesteld, die zal overeenkomen met de werkelijke werkomstandigheden. In de meeste gevallen omvat de wijziging van het statische schema de introductie van aanvullende structurele elementen. Wanneer wapening van toepassing is op muren en kolomsteunen, kolomsteunen kunnen de versterkende elementen zijn, steunberen, geweerschoten, stutten enz. In het geval van plafonds en gewelven kan versterking worden verkregen door de bevestigingsmethode te wijzigen of door extra elementen te introduceren, zoals balken, kader, verschillende soorten liggers, spiekbriefjes, anker, kleerhangers enz. Als het op zijn beurt nodig is om een deel of het geheel van het gebarsten systeem vast te houden of te versterken, onderworpen aan rotatie, kransen kunnen worden gebruikt, spiekbriefjes, ankers of voorspanning.
De materiaalkeuze en de uitvoeringstechniek in een bepaald geval bepalen meestal het soort schade, vereiste functionele en esthetische voorwaarden. Elementen van gewapend beton kunnen ook worden gebruikt, gecomprimeerd en staal, vooral dan, wanneer het nodig is om rekening te houden met de vermindering van de belasting op de versterkte elementen.
De noodzaak om de systeemstabilisatiemethode te gebruiken met de introductie van een wijziging in het statische schema kan worden geïllustreerd aan de hand van het leerzame voorbeeld van de restauratie van het Collegium Maius-gebouw van de Jagiellonische Universiteit in Krakau <M).
Het architecturale complex van het huidige gebouw werd gebouwd in de periode van de 14e en 16e eeuw. uit meerdere huizen, achtereenvolgens aangepast en opgenomen voor de behoeften van de universiteit. Het structurele systeem van het gebouw is typisch polystructureel, tegelijkertijd volledig verstoken van een homogeen statisch concept. Door de eeuwen heen onderging het gebouw talloze verbouwingen, vandaar dat er, naast de originele gotische structuren, lay-outs zijn die kenmerkend zijn voor latere perioden. Dit is vooral zichtbaar in de metselwerkdraden en in de gebruikte gewelfde en vlakke bekledingen.
Enkele fasen van vormgeving en ruimtelijke indeling van het Collegium Malus-gebouw in Krakau: A) het combineren van de woningen in de algemene indeling van het gebouw, periode van de 14e tot de 16e eeuw, B) plattegrond begane grond na verbouwing in de 19e eeuw, C) plattegrond na de huidige verbouwing (de zwarte lijn markeert de muren zoals ze nu zijn), D) verticale doorsnede - staat erna 1912 R., e) verticale doorsnede - huidige staat.
W XIX w. het gebouw raakte in verval, daarom, in de jaren 1840- 1850 het werd herbouwd in neogotische stijl. Een aantal platte plafonds werd vervangen door spitsbogen, In sommige muren werden arcade-openingen geponst. Tegelijkertijd werd rekening gehouden met ongunstige bodemgesteldheid. Zo begonnen na verloop van tijd de muren en gewelven te barsten, plafonds vervormen, fundamenten te vestigen. De laatste oorlog deed de rest van de verwoesting.
De renovatie van het gebouw begon in 1949 r. Aan de conserveringswerken gingen onderzoeken en studies vooraf op het gebied van de stabiliteit van het gebouwencomplex als geheel. Volgens de aannames voor behoud werden pseudogotische gewelven uit de meeste kamers verwijderd, arcades en pilaren. De originele gewelven werden versterkt, andere kamers waren bedekt met vlakke monolithische plafonds. Het structurele systeem van het gebouw is gestabiliseerd, het introduceren van een aantal noodzakelijke veranderingen in de statische schema's van dragende constructies, vooral constructies die lasten van de dakspant overnemen. In sommige gevallen werden de originele gewelfde overkappingen verlicht door balken en vlakke plafonds. Op deze manier werden de effecten van diagonale krachten op de muren verminderd. De algehele stijfheid en stabiliteit zijn ook verbeterd door de funderingen te verhogen en te verbreden.
Alle conserveringswerkzaamheden zijn voltooid in 1964 r. Tijdens het jubileum van het 600-jarig bestaan van de Jagiellonische Universiteit is het gebouw van Collegium Maius in deze staat in gebruik genomen, waar het aan het einde van de achttiende eeuw was.